"As árbores espidiñas
sen follas, sen folliñas.
Os esqueletos de xeo
amosan
os seus outonos,
os seus laios, os seus soños.
Unha alfombra
cobre o chan,
tapiz de follas caídas,
folliñas
que veñen e van.
Folliñas
lixeiras e secas
fatigadas de troular.
Folliñas
que bailan co vento
todos collidos da man."
Antonio García
No hay comentarios:
Publicar un comentario